– Темір ауданының Темір қаласында Сақтаған Бәйішев атындағы орта мектептің орыс сыныбында оқыдым. 6-сыныпқа дейін қазақ тілін білмедім. Содан нағашы әжемнің ықпалымен екі жыл ішінде ауызекі қазақ тілін меңгердім. Әжем – шешен ұлтынан болса да, жаны қазақ, өте бауырмал, дана кісі. Менің тұлғалық жетілуіме, өмірде орнымды табуыма, мамандық таңдауыма әжемнің ықпалы зор болды. Алғашқыда жалғаулар мен септіктерді түсінбей, өз ойымды нақты жеткізе алмай жүрсем де, әжем ішкі қорқынышымды жеңдіріп, маған тек қазақша сөйледі. Осы жасымда тіл үйренуге деген құлшынысымның артқанын байқаған қазақ тілі мен әдебиеті пәні мұғалімі көмекке келді. 11-сыныпта қазақ тілі мен әдебиеті пәні мұғалімі боламын деп шешіп, Құдайберген Жұбанов атындағы Ақтөбе өңірлік университетіне құжат тапсырып, грантпен түстім. 1-курста қазақ тілі теориясын меңгеруде қиналғанымды жасырмаймын. Сондай күндері оқудан шығамын деп те талай жыладым. Алайда университет ұстаздары – Әлия Ұлықпанова, Бағила Құрманбекқызы, Абат Пангереев білмегенімді түсіндірді, қосымша тапсырмалар берді, тілге жеңіл, оқуға ұғынықты, әдеби кітаптарды таңдап берді. 2-курста сабақтан бос уақытымда тіл үйрету орталығына қосымша жұмыс атқардым. Бұл да маған жақсы мүмкіндік болды, – дейді жас ұстаз.
Мамандығын қатты ұнататын Ализа осы оқу орталығында жүріп, қазақ тілін оқыту әдістемесін жазып шықты. Жұмысына тиянақты жас өз тәжірибесі арқылы басқа ұлттарға қазақ тілін үйретудің ең оңай әрі тиімді нұсқасын әзірлеп, «Qazaqvibe» курсын ашты. Содан бері де үш жыл өтті. Бүгінде оның оқушыларының саны 200-ден асса, олардың ең кішісінің жасы – 4-те, ең үлкені – 64 жаста.
– Мен басқа өңір тұрғындарына, тіпті шетел азаматтарына да онлайн дәріс беремін. Әр шәкіртіме құрметпен қараймын және қазақ тілін насихаттауға мүмкіндік берген Қазақстан халқы Ассамблеясына алғысым шексіз. Ассамблея жастары ұйымдастырған іс-шараларға оқушыларымды қатыстыруға тырысамын. Қазақ тілін меңгеру аясын кеңейтудегі тағы бір жобам – «Сөйле, қазақша!» челленджі. Интернет желісімен ұйымдастырған бастамамызды Атырау, Павлодар, Батыс Қазақстан облыстарының жастары құп алды, – дейді Ализа.
Жиенінің жас кезінен жаны қазақ болып өсуіне барын салған Ализаның әжесі – 1944 жылы 23 ақпанда күштеп депортацияланған шешен ұлтының өкілі. Қақаған қыстың ортасында жүк вагонымен бірнеше ай жүріп келіп, аш-жалаңаш, әрі-сәрі күйде айдалада қалған адамдарды үйлеріне кіргізіп, паналатқан, ас-суын берген жергілікті жұрттың пейілі жас шешен қызының өміріне азық болды. Қазақ даласы екінші Отанына айналды, еңбек етті, осы топырақта жапыраған жайды. Жас ұлғайған кезінде немере-жиендерінің тамыры қазақ болып соғуына бар күшін салған абзал ананың өнегесін көрген ұрпақтары да көргенін қайталап жүр.
Ақтөбе облысы
