Қайбір күні Түркия еліндегі бір бауырымыз «Мына жаңа сақинама қарашы, қалай екен?», – деп хабарлама жіберген еді, көзім әлгі сары күмістен жасалған ұлттық нақыштағы сақинаға түсті. Марат досымнан не себептен сақинаңды осындай нұсқада жасаттың деп сұрағанымда:
– Түркия елінде өз ұлттық нақыштарында түрлі әшекейлер жасап, құлақтарына сырға, қолдарына жүзік тағып алып жүретін түріктерді көп көрдім. Мен де осылай өз Отанымның туының суретін сақинама қоямын деп шештім.
Содан тапсырыс беріп жасаттым, енді осы сақинама қараған сайын туған елім, Отаным ойыма оралады. Сұраған адамдарға мен қазақпын, бұл менің елімнің көк туы деп мақтанышпен айтамын.
Әке-шешем «Қазақтың көк туы біздің ар-намысымыз, ол әрқашанда жоғарыда болу керек!», деп үйреткен және де әлі де үйретіп, айтып жүреді, мен де оны болашақта өз балаларыма үйретемін.
Әрине, туымыз ең алдымен жүректе болу керек, оны қатты құрметтеп, сүюіміз керек! – деп жауап берді. Шет елде, жат жерде жүрген қандасымыздың әр сөзінен еліне деген сүйіспеншілік, сағыныш, патриоттық сезімі анық байқалады. Ендеше, көк туымызды бағалап, жоғары ұстай білейік, ағайын!
Қымбат КЕРЕЙБАЙ
Астана
