Қоғам • Бүгін, 07:50

Ақжалдық «Терминатор»

0 рет
көрсетілді
4 мин
оқу үшін

Күш атасы Қажымұ­қан­ның белдескені­нен бөлек, жиын-той­­­дағы өне­рін есті­генде таңдай қаға­тынбыз. Аңызға ай­налған тұлға туралы түрлі әңгі­мені құ­лағымыздың құры­­шын қандырып тыңдадық та. Көзбен көріп, әсерін сезінгендер қандай күй кеш­ті екен деп ойлаймыз кейде. Айтқымыз келгені – күш атасын үлгі тұтып, ізін жалғастырушы бар екен бізде де. Шет ауданы Ақжал кентінде «Терминатор» атанған Алшынбай Мұқышев есімді ақсақал тұрады.

Ақжалдық «Терминатор»

Зейнет жасында деме­сеңіз, нағыз саламатты өмір сал­тын берік ұстанған ақса­қал. Ауыл­дастары «Тер­минатор», «Темір адам» деп атап кеткен. Қа­жымұқанның ізін қалай жалғас­тырып келеді дейсіз ғой?

68 жастағы Алшынбай ақсақал йоганы еркін мең­герген. Арматураны оңай майыстырып, 16 килолық кір тасын шынашақ саусағымен көтереді. Спортпен шұғыл­данғанына 30 жылдай уақыт болыпты. Бүгінгі таңда қыр-сырын әбден терең зерделеп алған. Өйткені түрлі қауіпті амалға барады. Алғашқыда тақтайды сындыра бастаған кейіпкеріміз кейіннен қызыл кірпішті бір ұрып, үгітуге көшкен. Сондай-ақ арматураны білегіне иіп оңай орайды. Ол аз десеңіз, шынымен де түрлі трюк істейді. Тіпті бірнеше адам әзер көтеретін ауыр тас­ты зейнеткер кеудесі мен ішіне қойып, оны қасын­дағыларға балғамен ұрып, сындыртады. Әрине, оның өзіндік әдіс-айласы бар. Ақ­сақалдың айтуынша, мұ­ның құпиясы тыныс алуды бақылауда екен.

«Соққының алдында де­ненің өзі тас сияқты қатты болуы керек. Мысалы, бір­деңені ұрмас бұрын, сіз жұ­дырығыңызды қысасыз. Сол сияқты күшті бойға жинау керек. Бұл да тәжірибемен келеді», дейді.

Ауыл халқының ақса­қалға деген құрметі ерекше. Өнерін түрлі мерекелік іс-шараларда, әсіресе Наурыз мейрамында көрсетеді ауыл­дастарына. Спортқа ден қоймас бұрын кеудесі мен аяқ-қолында қатты ауырсыну болыпты. Күнделікті қалыпты ұйқыдан да қалып­ты. Содан бұл сырқаттың алдын алып, саламатты өмір салтын ұстануды қолға алады.

Бір қызығы, Алшын­бай Мұқышевты мұндай ба­луан­дыққа ешкім жат­тық­тырмаған. Теледи­дардан да, интернеттен де үйренбеген. Осындай қадамға баруына бағыт бер­ген – күш атасы Қажы­мұқанның кітабы.

«Теңдесі жоқ балуан Қа­жымұқан атамыз сиырға дейін еркін көтерген. Кеу­десіне тас сындырып, көлік сүйрегенін де жақсы білеміз. Нағыз күш атасы. Соның ас-тойдағы халыққа көрсеткен батырлығын, күшін естіп өстік бала кезімізден. Қы­зығушылығым бар-тұғын. Бірақ толық мойын бұра алмай жүрдім. Кейіннен жасым қырыққа жуықтап қалғанда бойым­нан сырқат сезіле бастады. Қол-аяғым, кеуде тұ­сым сыздап, сыр­қырай бастады. Содан мұнан айы­ғудың бірден-бір жолы шынығып, шымыр болу екенін ұғындым. Міне, содан бері отыз жылға жуықтады. Күнделікті ас іше­тін секілді бір мезгіл қажет­ті­лігіме айналып үл­герді. Алла­ға шүкір дей­мін. Өзімді сер­гек ұстап, жеңіл сезінемін»,  дей­ді Алшынбай ақсақалдың өзі.

– Әкем Балуан Шолақ, Қа­жымұқан, Иманжүсіп секіл­­ді балуандар туралы көп оқи­ды. «Солардың көз­­сіз батыр­лықтарын қайта­лай­­мын» дейді. Бір жағынан жастарға үлгі болғысы келе­ді. Елге көп көріне берген­ді ұнатпайды, суретке түс­кісі де келмейді»,  дейді зейнеткердің ұлы Шәкен Әбжанов.

Иә, Алшынбай ақсақал­дың қалыбы бұл. Аса қатты ел көзіне жарқырай түскенді жақтыра қоймайды. Содан да болар, Қарағандыда күш ие­сінің барын кеш естуі­міз. Қысқасы, ақжалдық «Терми­наторға» темірдей денсаулық тілейміз.

 

Қарағанды облысы,

Шет ауданы,

Ақжал кенті