Қоғам • Бүгін, 09:20

Әлеуметтік аз қорғалған отбасы саны қашан азаяды?

20 рет
көрсетілді
7 мин
оқу үшін

Халықтың әлеуметтік әлжуаз топтарына қамқорлық жасау – орнықты даму мен әлеуметтік әділеттілікке ұмтылған кез келген елдің бұлжымас ұстанымы. Кейінгі жылдары елімізде кедейлікпен күресу, азаматтардың өмір сүру деңгейін арттыру бағытында жүйелі жұмыс атқарылып келеді. Соған қарамастан көмекке зәру отбасылардың саны әлі де азаймай отыр.

Әлеуметтік аз қорғалған отбасы саны қашан азаяды?

Коллажды жасаған – Зәуреш СМАҒҰЛ ,«EQ»

Кедейлік деңгейі – көпте­ген фактор өзара қабыс­қан күр­делі де көпқырлы мәселе. Бүгінде тұтастай алғанда, еліміздің экономикалық өсімі жаңа жұмыс орындары мен кірістерді арттыруға мүмкіндік туғызады. Дегенмен ішкі жалпы өнімнің өсуі ғана емес, халықтың әртүрлі топтары арасында кірістердің әділ бөлінуі де маңызды. Егер экономикалық өсу аз қамтылған топтардың әл-ауқатының жақсаруымен сабақ­таса жүрмесе, адамның кедейліктен өздігінен арылуы екіталай. Мәселен, қиын жағдайдан шығудың негізгі көзі – тұрақты, жоғары жалақылы жұмыс десек, айлығы шайлығына жетпейтін, әлеуметтік кепілдіктер мен кәсіби өсу мүмкіндіктері жоқ жұмыс материалдық жағдайды жақ­сартуға ешқашан сеп болмайды. Сондай-ақ сапалы білім, денсаулық сақтау, тұрғын үй, басқа да әлеуметтік игіліктерге қолжетімсіздік кедейліктен шығуға мұрша бермейді. Отбасының жан саны, балалардың, әсіресе мүгедек балалардың болуы, сондай-ақ еңбек­ке қабілетті жандардың болуы әл-ауқатқа айтарлықтай әсер етеді. Ке­дей­лік қаупіне көпбалалы немесе жал­ғызбасты отбасылар да біртабан жақын. Инфляция, әсіресе азық-түлік пен қажетті тауарлар бағасының өсуі – табысының едәуір бөлігін негізгі қажеттіліктерді қанағаттандыруға жұм­сайтын аз қамтылған отбасыларға қосымша ауыртпалық.

Кедейлік деңгейі аймаққа, демо­графияға байланысты айтар­лықтай өзгереді. Ірі қалаларға қараған­да ауылдық жерлер мен шал­ғай аймақ­тарда ахуал басқаша. Бұл жұ­мыспен қамту мүмкіндік­те­рінің шек­телуіне, инфрақұры­лымды дамытудың төмен деңгейіне, әлеуметтік қызметтерге қолжетім­діліктің жеткіліксіздігіне байланысты. Мәселен, Ұлттық статис­тика бю­росының дерегінше, өткен жылдың бірінші тоқсанында елдегі кедейлік деңгейі 4,6% төңірегінде болды. Бұл ретте экономикалық ерек­шеліктеріне, өнеркәсіптік даму деңгейіне, жұмыс орындарының қолжетімділігіне қарай Түркістан облысында кедейліктің ең жоғары (7,9%), Қарағанды облысы мен Астанада ең төменгі (2,4%) деңгейі тіркелген.

Бүгінде төрт, одан да көп баласы бар отбасылар халықтың табысы ең төменгі күнкөріс деңгейінен төмен тобының 97%-ын құрайды. Мұндай отбасылардың 90%-ы жан басына шаққандағы орташа табысын ең төменгі күнкөріс деңгейінен екі еседен аспайтын мөлшерде алып, кедейлік қаупіне ұшырап отыр. Сондай-ақ бес немесе одан да көп адам тіркелген үй шаруашылықтарының ішінде ең төменгі күнкөріс деңгейінен төмен кірістер орташа республикалық дең­гейден екі есе көп болды. Бұған қоса ауыл шаруашылығымен айналысатын ел тұрғындарының шамамен 40%-ы – өзін-өзі жұмыспен қамтыған, бірақ лайықты өмір сүру деңгейін ұстап тұруға жеткіліксіз табыс табатындар. Демек, кедейлікпен күрес өңірлік, де­мо­графиялық ерекшеліктерді еске­руді, халықтың неғұрлым осал топ­та­рын қолдаудың нысаналы бағ­дар­ламаларын әзірлеуді талап етеді.

Кедейлікті азайтуда, қолдауға зәру отбасыларға көмек көрсетуде әлеуметтік қолдау мен атаулы кө­мектің тиімді жүйесі маңызды рөл атқарады. АӘК – табысы ең төменгі күнкөріс деңгейінен төмен отбасылар мен азаматтарға көмек көрсетуге бағытталған әлеуметтік қолдаудың негізгі құралы. Ол ақшалай төлем­дер түріндегі қолдауды жүзеге асыру мен отбасының еңбекке қабілетті мүшелерін жұмыспен қамтуға жәрдемдесудің белсенді шараларына тарту арқылы отбасын қиын өмірлік жағдайдан шығаруға негіз­делген. Былтыр елімізде атау­лы әлеу­меттік көмек алған 50,9 мың отбасы мемлекеттік қолдау шара­ларының арқасында кедейлік жағдайынан шықты. Аталған кезеңде жалпы сомасы 39,5 млрд теңгеге 78,1 мың отбасындағы 413,7 мың адамға АӘК берілді. Оның көбі балаларға, жұмыс істейтін азаматтарға, балаларды, қарттарды, мүгедектігі бар адамдарды күтетіндерге, сондай-ақ азаматтардың басқа санаттарына тиесілі. АӘК аясында табысы кедейлік шегінен аспайтын азаматтарға тоқсан са­йын әлеуметтік көмек тағайындау, табысы аз отбасылардағы 1 жас пен 6 жас аралығындағы әр балаға 1,5 АЕК мөлшерінде ай сайынғы қосымша төлем беру, жұмысқа орналастыру, өз ісін ашуға ниетті отбасыларға гранттар беру, оқуға жіберу, тағы бас­қалар арқылы жұмыспен қамтуға жәрдемдесу көзделген.

Әйтсе де қазір қолданыстағы әлеу­меттік қолдау жүйесінің атау­лылығы мен тиімділігіне сұрақ көп. Жәрдемақыға жағдайы бар адамдар да ортақтасып, шын мұқтаж отба­сылардың қолдаусыз қалып жүр­гені ұдайы айтылып келеді. Осы ретте Пре­зиденттің атаулы әлеуметтік көмек көрсету тетігін қайта қарау мен оның тиімділігін арттыру жөніндегі тапсырмасынан кейін Еңбек және халықты әлеуметтік қорғау министрлігі АӘК жүйесін жан-жақты пысықтады. Сөйтіп, жуырда елімізде атаулы әлеу­меттік көмек тағайындау мен төлеудің жаңартылған қағидалары күшіне енді. Жаңашылдықтардың басты мақсаты – жүйені анағұрлым нақты әрі әділ ету. Енді мемлекеттік көмек рәсімдеу кезінде өтініш берушінің табысы ғана емес, шығындары да ескеріледі. Министрліктің жоспары бойынша, бұл өзгеріс шынымен мұқтаж жандарды анықтап, көмекті дәл сол адамдарға бағыттауға мүм­кіндік береді. Өтініш берген кезде барлық қажет деректер «электронды үкімет» жүйесі арқылы автоматты түрде жиналады. Ақпарат азаматтық мәртебесінен бастап, тір­кел­ген мекенжайы, көлік пен жылжымайтын мүлік иелігі, депозиттер, банктік қарыздар мен жұмыс не бизнестен түсетін табыстарға дейін түрлі мемлекеттік ор­ганның дерекқорынан алынады. Азаматтың асырауындағы адам­дар­дың оқып жүргені, алименттің тағайындалуы, еңбекке жарамдылығы мен біліктілік деңгейі де тексеріледі. Биылдан бастап елімізде кедейлік шегі – өтініш берілген тоқсаннан алдың­­ғы тоқсандағы медиандық табыст­ың 35%-ына тең, бірақ ол сол кезеңдегі өңірлік ең төменгі күнкөріс деңгейінің 70%-ынан төмен болмауға тиіс.

Өмірлік қиын жағдайға тап болған азаматтарды тығырықтан шығару тәжірибесі қоғамның өткір проблемасына жаңаша қарауға, іске асы­рылып жатқан шаралардың тиім­ділігін терең бағалауға үйретіп отыр. Экономистер әлеуметтік кө­мектен гөрі, халықтың табысын артты­ра­тын, экономиканың нақты секторын дамытатын тетіктер керек десе, әлеуметтанушылар кедейлік ұр­пақ­тан-ұрпаққа жалғаспауы үшін қо­ғамда әлеуметтік әділеттілік пен тең мүм­­кіндіктер болуға тиістігін алға тар­­тады. Бұл тұрғыда оң өзгерістер жәр­­де­мақы бөлуден бастап, халықтың та­­бы­­сының тұрақты өсуіне жағдай жа­сауға дейінгі ұзақмерзімді реформа­лар­дың нәтижесінде толық көрінбек.